Ömer Bedrettin Uşaklı Hayatı Edebi Kişiliği Eserleri

Yazan:

Hayatı
Ömer Bedrettin, 1904’te Uşak’ta dünyaya geldi. Şairin babası Ömer Lütfü Bey, İstanbul’da medrese öğrenimi yapmış, görevi esnasında Uşak’a gelmiş ve orada Hayriye Hanım’la evlenmişti. Ömer Bedrettin, babasının kadılık görevi nedeniyle Osmanlı devletinin pek çok yerini gezdi. Öğrenimini de yurdun değişik yerlerinde yaptı.
Şair, ilköğrenimine Uşak’ta başladı. İlk derslerini babasından alan şair, ilk ve ortaöğrenimini Anadolu Rumeli ve Suriye’deki çeşitli yerlerde tamamladı. 1918 yılında İstanbul Kabataş Erkek Lisesine başladı. Bu okulda iki yıl öğrenim gördü. O yıllarda İstanbul işgal altındaydı. Babası son Osmanlı hükümeti tarafından Sivas’a kadı olarak atandı. Bunun üzerine öğrenimine Sivas Lisesinde devam etti. Edebiyatla bu sıralarda ilgilenmeye başladı.
Cumhuriyetin ilanından sonra tekrar İstanbul Kabataş Lisesine dönerek 1924 yılında mezun oldu. Mülkiye Mektebine (Siyasal Bilgiler Fakültesi) kaydını yaptırdı. Aynı yıl babası hayata veda edince, annesi Uşak’a taşındı
“Milli Mecmua” ve “Türk Yurdu” dergilerinde yayınlanan ilk şiirlerinden sonra ilk kitabı  “Efe’nin Bayramı” adlı eserini Milli Mücadelenin hemen ardından yayınladı. İkinci şiir kitabı “Deniz Sarhoşları”nı da öğrenciyken yayındı.
1927’de Mülkiye Mektebini bitirip idari hayata atıldı. Bursa’da maliye memuru olarak staj yaptı. Stajından sonra Mudanya kaymakam muavinliğine atandı. Bu tarihten itibaren yurdun her tarafına uzanacak görev yılları başladı. İdarecilik yıllarında Anadolu’nun birçok ilçesinde kaymakamlık yaptı. Gezdiği tüm yerlerin özelliklerini, manzaralarını, sosyal hayatını, tarım ve ekonomik faaliyetlerini yakından izledi. Gördüğü yerleri ve izlenimlerini daha sonra şiirlerinde tema olarak kullandı.
Ömer Bedrettin, 1932 yılında 28 yaşında evlendi. Bu evliliğinden iki çocuğu oldu. İlk çocuğu üç yaşındayken ölen Uşaklı, dördüncü kitabı “Sarı Kız Mermeri” adlı kitabında yer alan tüm şiirleri ölen çocuğu için yazdı.
1934 yılında soyadı kanunu çıkınca önce “Belenli” soyadını aldı, ancak daha sonra Uşak’ta doğduğu ve annesinin de Uşaklı olması nedeniyle “Uşaklı” olarak değiştirdi.
Kaymakam yardımcılığı, kaymakamlık, maliye müfettişliği görevlerinde bulunan Ömer Bedrettin, bir süre de Artvin’de vali vekilliği de yaptı. 1938- 1943 yılları arasında mülkiye müfettişliği yaparken siyasete atılarak 7. Dönem Kütahya milletvekili seçildi. Bu görevindeyken yakalandığı verem hastalığından kurtulamayarak yatırıldığı İstanbul Yakacık Sanatoryumunda 23 Şubat 1946’da 42 yaşındayken hayata gözlerini yumdu.
Edebi Kişiliği
Anadolu’da görev yaptığı yıllarda edindiği kişisel izlenim ve gözlemler şiirlerinin ana temasını oluşturur.
Şiirlerindeki duygu ve düşüncelerinin kaynağı çoğunlukla Anadolu manzaralarıdır. Anadolu’dan canlı görünümler betimleyen şair, gördüğü manzaraların içine duygu ve imgelerini de katmıştır.
Anadolu’yu ve Anadolu insanını izlenimci bir gözle inceleyen şair,  bireysel duygularını içten, sıcak, sevecen bir dille aktarmış, memleket sevgisini işleyen şiirler yazmıştır.
Eşini ve kızını kaybeden şair, bunun üzerine hüzünlü şiirler yazmış, hüznü en iyi işleyen şairlerden biri olmuştur.
Şiirlerinde işlediği başlıca temalar; doğa, gurbet, deniz, ölüm ve özlemdir.
Şiirlerini hece ölçüsüyle ve halk şiiri geleneği çerçevesinde yazmıştır. Beş hececilerin izinden giden şair, zamanla kendine özgü bir şiir tarzı geliştirmeyi başarmıştır.
Şiirlerinin bir bölümü Türk müziği bestekârları tarafından bestelenmiş, bu besteler halk tarafından sevilmiş ve beğenilmiştir. Bunlardan bazıları; “Yıldızların Altında”, “Eğilmez Başın Gibi”, “Kapıldım Gidiyorum” adlı şarkılardır.
Eserleri
Şiir Kitapları
Efe’nin Bayramı
Deniz Sarhoşları
Yayla Dumanı
Sarı Kız Mermerleri
Deniz Hasreti
Veda
Aşkımın Kini
Bir Hançer İstiyorum
Dağ Başında Bir Gece
Efe’nin Müjdesi
Engin Şarkısı
Kim Bilir
Sevgiliye
Sevgiliye Üç Sual
Sılaya Giderken
Son dilek
Yıldızların Altında
Munzur Dağları

EN ÇOK OKUNANLAR

Faruk Nafiz Çamlıbel “Sanat” Şiir İncelemesi

Yazan:
Resim
Sanat Yalnız senin gezdiğin bahçede açmaz çiçek, Bizim diyarımız da binbir baharı saklar! Kolumuzdan tutarak sen istersen bizi çek, İncinir düz caddede dağda gezen ayaklar. Sen kubbesinde ince bir mozaik arar da Gezersin kırk asırlık bir mabedin içini, Bizi sarsar bir sülüs yazı görsek duvarda, Bize heyecan verir bir parça yeşil çini… Sen raksına dalarken için titrer derinden Çiçekli bir sahnede bir beyaz kelebeğin; Bizim de kalbimizi kımıldatır yerinden Toprağa diz vuruşu dağ gibi bir zeybeğin. Fırtınayı andıran orkestra sesleri Bir ürperiş getirir senin sinirlerine, Istırap çekenlerin acıklı nefesleri Bizde geçer en hazin bir musiki yerine! Sen anlayan bir gözle süzersin uzun uzun Yabancı bir şehirde bir kadın heykelini; Biz duyarız en büyük zevkini ruhumuzun Görünce bir köylünün kıvrılmayan belini… Başka sanat bilmeyiz, karşımızda dururken Yazılmamış bir destan gibi Anadolu’muz. Arkadaş, biz bu yolda türküler tuttururken Sana uğurlar olsun… Ayrılıyor yolumuz.                           Faruk Nafiz Çamlıbel Ş…
Devamı

Yahya Kemal Beyatlı “Sessiz Gemi” Şiir İncelemesi

Yazan:
Resim
Sessiz Gemi Artık demir almak günü gelmişse zamandan, Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan. Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol; Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol. Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli, Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli. Biçare gönüller! Ne giden son gemidir bu! Hicranlı hayatın ne de son matemidir bu! Dünyada sevilmiş ve seven nafile bekler; Bilmez ki giden sevgililer dönmeyecekler. Birçok gidenin her biri memnun ki yerinden, Birçok seneler geçti; dönen yok seferinden. Yahya Kemal Beyatlı Şiirin Biçim Yönünden İncelenmesi Şiirin nazım birimi: beyittir. Şiirin ölçüsü:aruzölçüsüdür. Şiir “ mef û lü / me fâ i lü / me fâ i lü / fe û lün ” kalıbıyla yazılmıştır. Şiirin uyak şeması: “ aa bb cc dd ee ff “ şeklindedir. Bu tür uyaklar divan edebiyatının “mesnevi” türünde görülür. Ahenk Unsurları (Uyak ve Redifler) 1. Beyit --- zamandan --- limandan    “dan” redif; “man” zengin uyak --- yol --- kol   “ol” tam uyak --- elemli --- nemli   “li” redif; “em” tam uyak --- gemidir…
Devamı

Cahit Sıtkı Tarancı “Otuz Beş Yaş” Şiir İncelemesi

Yazan:
Resim
Otuz Beş Yaş Yaş otuz beş! Yolun yarısı eder. Dante gibi ortasındayız ömrün. Delikanlı çağımızdaki cevher, Yalvarmak, yakarmak nafile bugün, Gözünün yaşına bakmadan gider. Şakaklarıma Kar mı yağdı ne var? Benim mi Allah’ım bu çizgili yüz? Ya gözler altındaki mor halkalar? Neden böyle düşman görünürsünüz, Yıllar yılı dost bildiğim aynalar? Zamanla nasıl değişiyor insan! Hangi resmime baksam ben değilim. Nerde o günler, o şevk, o heyecan? Bu güler yüzlü adam ben değilim; Yalandır kaygısız olduğum yalan. Hayal meyal şeylerden ilk aşkımız; Hatırası bile yabancı gelir. Hayata beraber başladığımız, Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; Gittikçe artıyor yalnızlığımız. Gökyüzünün başka rengi de varmış! Geç fark ettim taşın sert olduğunu. Su insanı boğar, ateş yakarmış! Her doğan günün bir dert olduğunu İnsan bu yaşa gelince anlarmış. Ayva sarı nar kırmızı sonbahar! Her yıl biraz daha benimsediğim. Ne dönüp duruyor havada kuşlar? Nerden çıktı bu cenaze? Ölen kim? Bu kaçıncı bahçe gördüm tarumar. Neylersin ölüm herkesin başın…
Devamı

Necip Fazıl Kısakürek “Kaldırımlar” Şiir İncelemesi

Yazan:
Resim
Kaldırımlar Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında; Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa saplanan noktasında, Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık; Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. İn cin uykuda, yalnız iki yoldaş uyanık; Biri benim, biri de serseri kaldırımlar. İçimde damla damla bir korku birikiyor; Sanıyorum, her köşe başını sarmış devler… Üstüme camlarını hep simsiyah dikiyor; Gözüne mil çekilmiş bir âmâ gibi evler. Kaldırımlar, çilekeş yalnızların annesi; Kaldırımlar, içimde yaşanmış bir insandır. Kaldırımlar, duyulur, ses kesilince sesi; Kaldırımlar, içimde kıvrılan bir lisandır. Bana düşmez can vermek, yumuşak bir kucakta; Ben bu kaldırımların emzirdiği bir çocuğum! Aman, sabah olmasın, bu karanlık sokakta; Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum! Ben gideyim, yol gitsin, ben gideyim yol gitsin; İki yanımda aksın bir sel gibi fenerler. Tak, tak, ayak sesimi aç köpekler işitsin; Yolumun zafer tâkı, gölgeden taş kemerler. Ne sabahı g…
Devamı

Ahmet Haşim “Merdiven” Şiir İncelemesi

Yazan:
Resim
Merdiven Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden, Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak… Sular sarardı… yüzün perde perde solmakta, Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta Eğilmiş arza kanar, muttasıl kanar güller, Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller, Sular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer? Bu bir lisân-ı hafidir ki ruha dolmakta Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta… Ahmet Haşim Ahmet Haşim’in “Merdiven” isimli şiiri, “Piyale” isimli şiir kitabında yer almaktadır. Şiirin Biçim Yönünden İncelenmesi Nazım şekli: Şiir, “serbest nazım” şeklinde yazılmıştır. Mısraların kümelenişi “3 / 2 / 3 / 2” olmak üzere dört bentten oluşmuştur. Ölçüsü: Şiirde “aruz ölçüsü” kullanılmış olup “me fâ i lün / fe i lâ tün / me fâ ilün / fe i lün” kalıbıyla yazılmıştır. Şiirin uyak düzeni: “abb cc dde cc” şeklindedir. Şiirdeki Ahenk Unsurları (Uyak ve Redifler) yaprak - ağlayarak“rak” zengin uyak solmakta – olmakta“ol” tam uyak; “makta” redif güller – bülbüller – mermer“er” t…
Devamı